Animo lopers maken een goede indruk op diverse (ultra)trails en stratenlopen in koude omstandigheden!

Animo lopers maken een goede indruk op diverse (ultra)trails en stratenlopen in koude omstandigheden!

De Meerdaalwoudtrail is elk jaar een leuke uitdaging met verschillende afstanden. Een heel aantal Animo atleten werkten een goede duurtraining af op het pittig parcours. Het zeer koude weer maakte dat de inspanningen dubbel zo zwaar aanvoelden. Ondanks dit konden Niels en Glenn er een mooie trainingsloop van maken. Ook Sam die recent de trainingsschema’s volgt ter voorbereiding van een marathon in 2023, werkte een prima trail af! Tom koos voor de langste afstand van 43km wat er uiteindelijk zelfs meer waren! Dit was één van de hoofddoelen dit jaar voor Tom en hij genoot! Het ging beter dan verwacht (wellicht door zijn brede glimlach) ! Prachtig werk en al het trainingswerk heeft geloond! Hij mag zich nu een ultraloper noemen 🙂

Op de Mijnentocht deden Kurt, Dave, Jana en Ronald mee. Ze deden het eveneens prima! De vele hoogtemeters maakten het extra pittig. Ronald mocht achteraf terecht erg trots zijn op zijn sterke prestatie!

Ultraloper Kristof had grote plannen. Hij waagde zich aan de Bello Gallico (160 km en 2300 hoogtemeters). Neem daar nog de vriestemperaturen bij en iedereen weet wel dat dit een enorm straffe prestatie is als je kan finishen. Vele lopers die waren ingeschreven verschenen niet aan de start en een heel aantal die gestart waren haalden de eindstreep niet. Onze Kristof wel hoor en hoe! Hij werd 39e van de 132 finishers in een top veld en speelde wat mindgames mits hij last kreeg van de maag na 90km. Qua conditie en spieren verliep alles top! Zijn doelen voor 2023 zijn nog indrukwekkender!

Ook op straat werden er een aantal schitterende prestaties geleverd. In Parijs liep Loic een erg straffe tijd op de 10km, namelijk 32’43” ! Iets korter bij huis liep Jan eveneens een dijk van een wedstrijd in Lier (Powerplus Run). Hij kwam over de lijn in 34’07 na 10km. Wouter liep op de Kerstrun in Kinrooi zowel de 5 als de 10km. De 5km won hij zonder veel moeite. Op de 10km ging het heel hard en een temp van 3’06/km was net niet genoeg om een tweede overwinning te behalen, maar wel een boost voor het zelfvertrouwen!

Stijn en Wim maken hun debuut in de Hel van Kasterlee

Stijn en Wim maken hun debuut in de Hel van Kasterlee

Opnieuw deed de Hel van Kasterlee zijn naam alle eer aan. In bar koude omstandigheden, – 8 graden Celsius, werd om 8 uur het startschot gegeven van de 20ste editie. Een speciale editie want dit jaar stonden 2 Animo atleten van coach Jens aan de start. Zowel Wim als Stijn maakte hun debuut in deze iconische wedstrijd. Lees Stijn zijn verslag hieronder. 

De zwaarste duatlon ter wereld? ~ De Hel van Kasterlee ~ 6 maanden na mijn horrorcrash. 

Doelen stellen

Waar zal ik starten? Begin 2022 werden de doelen gesteld samen met Coach Jens. Meer en meer wens ik mij toe te leggen op de lange afstand. In de duatlonsport blijven er dan helaas al niet veel opties over. Het WK Powerman in Zwitserland en de Hel van Kasterlee zijn zowat de enige duatlons die langer duren dan 4 uur. Bij deze waren de hoofddoelen voor 2022 gesteld, focus op september en december! 

Even terug in de tijd

Ik draai de klok nog één keer exact 6 maanden terug. Op 19 juni, eerder dit jaar, sloeg het noodlot toe. Ik maakte een zware klapper met de fiets waarna er mij een pijnlijke revalidatie te wachten stond. Het eerste hoofddoel, het WK in Zofingen, was onhaalbaar volgens iedereen. Dat was buiten mijzelf gerekend! Ik moest en zou starten en vervolgens finishen! Dat lukte uiteindelijk, maar ik moet toegeven dat dat niet de verstandigste beslissing was. Gelukkig kon ik snel de knop omschakelen omdat er in december het 2de hoofddoel volgde. Zou ik op tijd terug in topvorm kunnen geraken na die zware blessures? Er is maar één man die in staat is om daar voor te zorgen, coach Jens! Zelf zei hij in september heel voorzichtig: “In de Hel zal je terug een goed basisniveau hebben”. Maar dankzij een nauw uitgezet schema, hard werken bij de kinesist, een extra trainingsstage in Tenerife en hard labeur op training stond ik met vertrouwen aan de start. Had ik mijn basisniveau gehaald? Absoluut! Op de fiets was ik nog nooit zo sterk, er werd zelfs een nieuwe 20’ waarde gereden met 369 watt! De vooruitgang in het lopen ging moeizamer, maar toch zagen we steeds progressie. We weten dat hier nog werk aan is, maar ook hierin had ik mijn basisniveau overtroffen! 

Oei, ik heb nog geen mountainbike

Klaar voor de Hel dus! 14.4 km lopen, gevolgd door 125 km mountainbiken en dan nog eens 28.7 km lopen. Het was misschien weer een gek idee van mij om aan deze wedstrijd deel te nemen. Ik had niet eens een mountainbike en totaal geen ervaring hierin. In augustus dan toch maar een mountainbike gekocht en voorzichtig beginnen trainen. Wattages trappen is geen probleem, maar de techniek beheersen om bochten en afdalingen in volle snelheid te nemen? Daarin schiet ik helaas toch nog wat tekort. 2x het parcours gaan verkennen in Kasterlee en enkele lange mountainbike trainingen gedaan met veel wedstrijd tempoblokken, regelmatig gevolgd door een brick run. Het was hard labeur, maar ik had het er voor over. Na een voorbereiding van ongeveer 3 maanden, was het tijd voor de HEL! 

Het masterplan van Coach Jens

Voor de wedstrijd had Coach Jens een plan uitgewerkt, waarschijnlijk geloofde hij nooit dat ik er mij aan zou houden, maar toch deed ik het! Vroeger was ik nogal onbezonnen, maar doorheen mijn samenwerking met Jens heb ik steeds meer leren vertrouwen op zijn aanpak want die blijkt namelijk ook nog eens te werken.  Loopgedeelte 1 moest ik aan 3’50”/km lopen, fietsen op gevoel met in het achterhoofd 270 watt (niet eenvoudig zonder wattagemeter op de MTB)! En dan afsluiten met het tweede looponderdeel aan 4’30”/km. 

Het wedstrijdverloop

Loopgedeelte 1, 14,4 kilometer aan 3’50”/km voerde ik perfect volgens plan uit. Als 45ste stapte ik vervolgens op de mountainbike voor een ijskoude 125 kilometer over een kei hard parcours. De snelheid lag extreem hoog en het leek wel een wegwedstrijd waarbij stayeren op de lange stukken grote voordelen opleverde. (Ik haat stayeren en wil mij daarom focussen op de lange afstand zodat ik het verschil kan maken met de fiets). Helaas pindakaas, ik raapte samen met nog enkele andere sterke fietsers andere atleten op die zich allemaal netjes in onze wielen nestelde. In een sliert reden we tegen een gemiddelde van 27 km/u door de bossen van Kasterlee en omstreken. In ronde 4 van 5 konden we uiteindelijk toch met 4 weg rijden uit de grote groep. Al snel reden we een mooie voorsprong bij elkaar. Toch ging niet alles volgens plan.. doordat het parcours zeer hard lag, begon ik de schokken steeds meer te voelen in mijn onderrug. Ik had deze onderweg al enkele keren proberen stretchen, maar in ronde 5 was de pijn niet meer te houden. Ik moest het tempo noodgedwongen laten zakken. Ik verloor nog 4 minuten in ronde 5 en reed daardoor “slechts” de 27ste fietstijd. Het bracht mij op een 31ste positie voor het laatste looponderdeel. Het rondje van 14,4 kilometer, dat we ’s ochtends liepen,  moest nu 2x afgelegd worden. Het plan was dus om 4’30”/km te lopen en zodoende proberen om nog zoveel mogelijk plaatsen goed te maken. Na ronde 1 kwam ik door met een gemiddelde van 4’30”/km, alles volgens plan! Maar toen kreeg ik het zwaar, het tempo zakte richting 5’/km. Ik voelde mij nog wel oké, maar precies alsof mijn lichaam geen zin meer had. Vanaf kilometer 22 dook ik terug onder de 5’/km grens en kon ik elke kilometer progressief versnellen richting opnieuw 4’30”/km. Uiteindelijk liep ik 2u14’ op de afsluitende loopproef van 28,7 kilometer. Een gemiddelde van 4’41”/km. Een tijd waarmee we zeker tevreden zijn! 

De analyse van de uitslag

Dat alles, het afzien, het kou lijden, bevroren drinkbussen,.. bracht mij na 7u56’37” op een 29ste positie op 351 deelnemers. Achter mij een gapend gat van 6 minuten op positie 30. Ik was duidelijk de laatste in een treintje want als ik 6’ voorwaarts kijk, zou ik op positie 18 uitkomen. Nevermind, met een 29ste plaats mag ik zeer tevreden terugblikken op mijn debuut in deze epische wedstrijd! Door velen genoemd als de aller zwaarste duatlon ter wereld door zijn afstand en het tijdstip van het jaar waarin het plaatsvindt. 

Was het echt de zwaarste? Ik kan het enkel vergelijken met het WK Powerman in Zofingen en toen heb ik eigenlijk harder afgezien tijdens het laatste loopgedeelte, dat had natuurlijk wel een andere reden. Nu kunnen we 2022 achter ons laten en volledig focussen op 2023 waar ik mijn debuut zal maken in de triatlonsport, je hoort er nog van ;). 

Animo atleten doen het schitterend op trails, stratenlopen en veldlopen!

Animo atleten doen het schitterend op trails, stratenlopen en veldlopen!

Trails zijn zeer goede prikkels om sterker te worden en kunnen ook een doel op zich zijn. Zowel in de winter als in de zomer worden er veel trails/natuurlopen georganiseerd van allerlei afstanden. Lindsay Linassi heeft grote ambities op de trail en is nog maar pas aan het trainen bij Animo. Om de benen eens te testen deed ze mee aan de Terhills Trail op de 11km. Ze werd 6e vrouw en liep een sterk gemiddeld tempo (5’11/km) op dit pittige parcours. Straf! En dat gaat zeker nog beteren nadat we haar juiste trainingszones en metabool profiel kennen na de Inscyd looptest.

De Kerstlopen komen er stilaan weer aan! In Brugge zijn ze er vroeg bij. Filip Lammertijn is prima aan het trainen en dat wilde hij ook laten zien. Hij liep een persoonlijk record op de kerstloop in Brugge op de 10,5km. Een tempo van 4’12/km is zeker echt heel sterk! Zijn volgende doel is de halve marathon op onze Run For Charity: https://my.raceresult.com/225487/registration . Er zijn nog een aantal plaatsen beschikbaar!

Nog iemand met grote doelen is Kristof Onckelinx. Ter voorbereiding van de Bello Gallico (160km, 2300 hoogtemeters) liep hij vorige week 62km op de Limburg warmste aan een tempo van ongeveer 6’30/km!!! Dat ziet er goed uit voor volgende week!

Zowel Wouter Simons als coach Karen zijn momenteel actief in het veldlopen. Veel atleten doen dit tijdens de wintermaanden om sterker te worden. Wouter staat momenteel 2e in het Limburgs criterium en liep oa in Genk naar de overwinning. Hij is een stuk sterker geworden dan vorig jaar dankzij de juiste trainingsprikkels die hij krijgt bij Animo! Coach Karen behaalde reeds een 2 op 2 overwinning en probeert zo even weer wat progressie te maken op het korter werk om nadien een stap vooruit te zetten op de marathons en trails. De winst voor eigen publiek was natuurlijk zalig en werd daar geapprecieerd.

Prima bezig allemaal!

Valencia marathon en Frankfurt marathon

Valencia marathon en Frankfurt marathon

Eén van de marathons die tegenwoordig zeer populair is is deze van Valencia. Het eerste weekend van december zijn de omstandigheden in Spanje meestal perfect om een snelle marathon te lopen. De aankomst op het water is zeer spectaculair en Valencia is eveneens een mooie stad om nadien te bezichtigen.

Na een geslaagd triathlonseizoen hadden Maxime Schreurs en Laurens Stammen marathon Valencia gekozen als hun 2e grote doel van het jaar. Na een lange trainingsblok stonden ze met een gezonde ambitie aan de start.
Maxime liep dit jaar in Ironman Hamburg 3u14. In deze pure marathon was het doel om onder de 3u te lopen. Na een prima wedstrijd finishte hij in 2u52. Sterk werk!
Laurens werkte een heel jaar lang goed aan zijn lopen en zette grote stappen vooruit. Na de eerste test begin dit jaar was zijn anaerobe drempel net iets sneller dan 5’/km. In Valencia was het doel om 3u30 of 5’/km te lopen. Dit ging zelfs nog beter dan verwacht. Laurens finishte zijn eerste marathon in 3u28!

Céline Tans had ook een geslaagde marathonvoorbereiding achter de rug. Net als Laurens schoof haar drempel spectaculair op. Dit wijst toch weer op het belang van juist trainen en individuele trainingsschema’s voor een marathon. Inspanningstesten doen we niet voor niets en zo kunnen we het meeste rendement uit trainingen halen. In de marathon van Wenen liep Céline zonder persoonlijke coaching 4u40. Dit verbeterde nu met maar liefst een half uur! De magische grens van 4u komt dus heel dicht door de progressie die ze maakte met de combinatie van haar inzet en de coaching. Op naar die sub 4u! Ellen Appermont was heel sterk bezig maar moest helaas haar marathonambities verplaatsen naar april. Zij kan daar zeker nog gaan verrassen!

Een paar weken eerder was er de marathon van Frankfurt. Pieter Vansichen tankte vertrouwen tijdens de halve marathon van de Ventoux (+1600HM) en wilde graag onder de 3u45 lopen. Hij startte zeer sterk en tot 30km leek hij op weg om zijn doel te halen. Jammer genoeg kreeg hij felle spierpijn en steken. Hij was niet de enige want vele lopers hadden in Frankfurt last van de warmte. Optimale hydratatie kan dan een wereld van verschil maken. Toch finishte Pieter op karakter nog onder de 4u! Mentaal sterk zijn is ook een kunst. En nieuwe ambities zijn er zeker wel. Wat is er mooier dan steeds je eigen grenzen verleggen!

3 Animo atleten in de Ironman van Hawaii

3 Animo atleten in de Ironman van Hawaii

De Ironman world championship in Hawaii is het grootste triathlon spektakel van het jaar. We konden genieten van 2 spannende wedstrijden met veel straffe prestaties.

Animo had 3 atleten aan de start.

Steven startte donderdag. Het doel was om te genieten van deze ervaring. De wedstrijd begon goed. Het zwemonderdeel werd vlot afgewerkt. Ook het eerste deel van het fietsen ging volgens plan. Na 100km kreeg Steven last van zijn maag. Het werd vanaf dat moment moeilijk om nog voeding binnen te houden. Steven bleef wel goed indelen en bereikte nog vlot de wisselzone. Ook tijdens de eerste kilometers van het lopen waren er maagproblemen maar Steven bleef goed doorgaan. Naarmate de kilometers vorderden, kon Steven terug meer koolhydraten opnemen en kon hij zijn tempo terug verhogen. Ondanks de maagproblemen genoot Steven van zijn race en bereikt hij de finish in 12u54.

Bert is nog niet lang bezig met triathlon. Hij is natuurlijk een all round topsporter. Het duurde dan ook niet lang vooraleer hij goede resultaten begon neer te zetten. Tijdens zijn eerste ironman kwalificeerde hij zich meteen voor Hawaii. De voorbereiding werd wel moeilijk gemaakt door een valpartij waar hij zijn sleutelbeen brak. Zoals we Bert kennen, duurde het niet lang voor hij weer volop aan het trainen was. Bert geraakte net op tijd terug in vorm voor Hawaii. Het plan was om net onder de 10u te finishen. Het zwemmen werd afgewerkt in precies 1u. Op de fiets verbruikte Bert zo weinig mogelijk energie en probeerde hij zich koel te houden. Desondanks ging het hard, Bert startte het lopen na 6 uren wedstrijd. De warmte maakte het voor alle deelnemers lastig. Bert deelde goed in en managede de warmte zo goed mogelijk. Bert bereikte na een sterke race de finish in 10u03. Wat een topprestatie!

Danek kent al een lange carrière als triathleet. Hawaii was voor hem de kers op de taart. Het doel dit jaar was om in Ironman Zweden een goede tijd neer te zetten. Dit lukte erg goed en Danek verbeterde zijn PR met bijna een kwartier. Dit is weer een bewijs dat je elk jaar nog progressie kan maken. Na Kalmar stonden er enkele weken rust op het programma. De opbouw voor Hawaii was kort maar goed. In Hawaii was het doel om goed te finishen en te genieten van de wedstrijd.

Het zwemmen verliep volgens plan. Na iets meer dan 1u kwam hij uit het water. Danek is een sterke fietser. Hij pakte dit onderdeel dan ook slim aan. Hij deelde zijn krachten goed in en maakte stelselmatig plaatsen goed. Na iets meer dan 6u kon hij starten met lopen. Het eerste deel ging goed. Vanaf het energy lab kreeg Danek het moeilijk. De warmte begon zijn tol te eisen. Dit werd nog wat moeilijker gemaakt doordat er bij de bevoorradingen geen ijs meer was. Het laatste uur werd op karakter afgewerkt. Danek finishte zijn eerste Ironman world championship in 10u38.

Proficiat!